Het What The Hell effect

Het What The Hell effect

Weet je wat zo ongeveer het meest ondermijnende gedrag is voor afvallen…? What The Hell gedrag. Hieronder vertel ik je er alles over. Wat het is, hoe je het herkent én (het allerbelangrijkste) wat je er tegen kan doen. Lees dus snel verder.

Maandag begin ik echt

Er zijn verschillende verschijningsvormen van ‘What The Hell’ eten. De eerste variant is: “Ik eet nu nog even alles waar ik zin in heb, want maandag/na de vakantie/na de feestdagen/na …. wat dan ook* begin ik met diëten… Nu kan het nog.”
Je eet vermoedelijk met gemak een keer zoveel als je op een ander moment gedaan zou hebben. Zonder te genieten, met schuldgevoel of tot je misselijk bent. In mijn ogen allemaal ‘verspilde calorieën’, want als je er wél van had genoten zonder schuldgevoel, dan zou je meer lol hebben gehad en minder hebben gegeten… Dan was je niet misselijk na afloop van je eetbui (want dat is het, ik leg hier verderop meer over uit).

* = doorhalen wat niet van toepassing is

Slecht voedsel

Een andere vorm van ‘What The Hell’ eten is als je tijdens je dieet iets neemt wat ‘slecht’ is.. Ken je dat gevoel? Dat het daarna allemaal geen verschil meer maakt (voor je gevoel dus, het is geen waarheid…)
Ongemerkt plakken we in ons leven allerlei labels op voeding. Het ene is gezond, het andere ongezond, in het ene zit suiker, in het andere niet, het ene zit vol met onverzadigd vet, het andere is ‘light’ en ga zo maar door. Afhankelijk van jouw waarden en normen, afhankelijk van wat jij belangrijk vindt ga je zo categoriseren: dit wil/mag ik wel, dat niet. Er komen mentale kleurcodes op van groen (goed) tot dieprood (slecht).
Ik zou je willen adviseren om over te stappen op: Je mag ALLES eten, trek de labels van je voeding af en maak het allemaal lichtgeel, of babyblauw. Wat jouw voorkeur maar heeft.
Oók als je wil afvallen kán je namelijk alles eten. Misschien niet alles tegelijk en niet alles in dezelfde portiegrootte als je gewend bent, maar zonder labels is er geen What The Hell effect. Dan eet je wat je eet en ga je daarna gewoon door met je leven.

Voorbeeld: Ik eet graag gezond en ik kies in de regel voor voeding die voedt in plaats van voeding die vult, MAAR ik neem gerust een keer pizza, patat of pannenkoeken. Daar overkomt je namelijk niks van. Globaal gezien eet je dan bijvoorbeeld 300 kcal méér dan in een andere maaltijd (aardappels vlees en groente = ca. 700 kcal afhankelijk van de portiegrootte etc. een pizza zit rond de 1.000 kcal) en om een kg aan te komen in vetmassa moet je maarliefst 7.000 kcal méér eten dan je verbrandt. Dan is 300 kcal ineens maar een druppel op een gloeiende plaat… Of niet? Wanneer je ná je pizza echter in een What The Hell-gestuurde eetbui belandt en je nog ijs, chips, chocolade en wat al niet meer gaat eten. Ja, dán komen er heel wat overbodige calorieën bij. Zeker als je (dagen)lang in dit gedrag blijft hangen en je je daarna opnieuw moet zien te motiveren om ‘te starten’ met afvallen.

Nu even niet

De derde (en laatste mij bekende vorm, maar als je een aanvulling hebt mag je die doorgeven als antwoord op deze mail) vorm van What The Hell eten is: ‘Nu even niet!’
Dus op een gezellig moment, verjaardag, vakantie en ga zo maar door ‘hoef jij even niet op te letten’ met als gevolg dat alle remmen los gaan en je véél meer eet dan wenselijk is (vanwege misselijkheid na afloop of het totaal niet meer eten volgens jouw wensen en behoeftes). Ditzelfde kan optreden als je ‘slecht’ voedsel te pakken krijgt. Bijvoorbeeld als je je voorneemt om een paar blokjes chocolade te eten, maar je uiteindelijk de hele reep opeet. Ik noem dat laatste bodemdrift en ik schreef er al eerder een blog over.

Emotie eten

Wat is een eetbui

Het kwam al een paar keer ter sprake: de term eetbui. Wat is dat, wanneer is iets een eetbui?
Vaak zie je bij die term iemand voor je die zich helemaal volpropt met van alles en zakken achter elkaar opeet. Maar zo gaat dat niet altijd… Het gaat namelijk niet om de hoeveelheid die je eet, maar de manier waarop je eet of de reden waarom je eet.

Bij een eetbui:

  • Eet je snel
  • Eet je staand/lopend
  • Proef je niet werkelijk wat je eet
  • Heb je het gevoel dat je uit contact bent met je lichaam
  • Ben je niet in staat om te stoppen en eet tot het op is
  • Na het eten voel je schuldgevoel en/of schaamte

In alle bovenstaande gevallen heb je een eetbui gehad…

Wat doe je er tegen?

Laten we beginnen bij het waarom: Een eetbui is een biologische reactie op een fysieke en/of mentale restrictie.

Wil je er vanaf, dan is het dus zaak om je restricties onder de loep te nemen. Welk voedsel bestempel jij als slecht en welke andere ‘eetregels’ heb jij? Wanneer mag jij bijvoorbeeld van jezelf eten? Zit daar een tijdslot op? Eet je bijvoorbeeld met volle overtuiging niet meer na 20u ‘s avonds? Ook niet als je denderende honger hebt?
Ik denk dat het daar mis gaat (en de hele intuïtief eten stroming is het met me eens). Ik denk dat je moet eten als je honger hebt. Punt. Dus niet op andere momenten (bij emoties, omdat het feest/vakantie is of omdat iemand je iets voor zet) en wél als je lichamelijke signalen ontvangt die richting honger wijzen…
Als je eet wanneer je honger hebt en stopt als je voldaan bent komt je gewicht in balans en zal je geleidelijk afvallen tot je natuurlijke gewicht.​

Klinkt simpel? Maar is donders moeilijk om toe te passen. Ik kan me dan ook voorstellen dat je al van alles geprobeerd hebt en dat het toch nog niet (voor de lange termijn) lukt.
Weet dan dat ik je kan helpen…
Je hoeft dit niet alleen te doen. Ik kan jouw motivator zijn, of je aanjager of je stok achter de deur. In een traject bij mij lever ik maatwerk, je krijgt dus wat JIJ nodig hebt. Met minimaal 2x per week chatcoaching en 1x per maand een videogesprek.

Meer weten?
Plan gerust een gratis kennismakingsgesprek met me in.