Hangry zijn en hoe je dat kan voorkomen
Ken je dat? Een boos gevoel, of helemaal NIKS leuk vinden! En dan tot de conclusie komen dat je eigenlijk gewoon honger hebt?
Dan ben je dus Hangry… een samentrekking van angry + hungry.
Het komt doordat je bloedsuikerspiegel laag is en daarom geeft je lichaam stresshormonen vrij, zoals zoals adrenaline en cortisol. Daarnaast daalt je energiepeil en gaat je lichaam steeds meer niet essentiële processen ‘stoppen.’ Voor zelfbeheersing is zo’n proces wat ‘gestopt’ wordt. Je krijgt er dus telkens minder van.
Wat doe je er tegen?
Door die rammelende maag en alle lichamelijke processen die erachter verstopt zitten wordt je nukkig of ronduit boos, zie je meer problemen, lijkt alles zinloos en voordat je het weet eet je alles wat los en vast zit. Een What the Hell effect is geboren en voordat je het weet geef je heel je afvalpoging op.
Bewustzijn is (ook hier weer, ik heb het er vaak over…) een belangrijk aspect, want wanneer je wéét dat het nare hongergevoel een oorzaak is ben je (dit is wetenschappelijk onderzocht; lees er hier meer over als je het interessant vindt) minder geneigd om boos te reageren.
Mijn tip
Negeer je honger signalen niet! Dan voorkom je een hoop onsympathiek gedrag (je omgeving zal je dankbaar zijn en voor jezelf is het ook beter en leuker!) én het is beter voor je afvaltraject om niet te veel en te vaak honger te hebben, want dan wordt je inwendige hamster boos. Ik heb het hier over een gebiedje in je brein dat regelt dat je ‘overleeft’ en voor overleving is honger uit den boze. Vroeger (en nog steeds in veel delen van de wereld) gingen mensen dood aan honger. Dat we tegenwoordig in een ‘obesogene samenleving’ wonen weet ons oeroude brein niet. De evolutie ging niet snel genoeg dat we daar al aan zijn aangepast.
Wat doe je dus tegen hangry zijn?
Kortgezegd: eten!
Als je veel honger hebt ga je uiteindelijk meer eten en zal je aankomen in plaats van afvallen op de lange termijn (óók als je eerst enorm bent afgevallen omdat je aan een crash-dieet deed). Je lichaam zal zich willen herstellen en dus kom je het verloren gewicht weer aan. In mijn theoretische programma ga ik hier diep met je op in, zodat je wéét wat je hiertegen kan doen. En hoe je dus wél kan afvallen voor de lange termijn.
Samenvatting:
Eet voldoende vullend voedsel (zoals groenten en vezels) zodat je lichaam het idee heeft dat er geen hongersnood ophanden is en verander geleidelijk in kleine haalbare stapjes. Negeer je hongergevoel niet, maar leer er naar luisteren, want dan ga je ook herkennen dat je verzadigd bent.
Mijn overtuiging
Als je eet bij honger (of trek voor de taalpuristen, want “in Afrika, daar hebben ze honger…”) en stopt bij verzadiging, dan kom je bij je natuurlijke gewicht (niet per se je streefgewicht, want dat ligt bij sommige mensen gewoonweg te laag) en op deze manier is dat ook houdbaar voor de lange termijn.
Je hoeft niet in grote cirkels te lopen van 10 kg afvallen en weer 11 tot 15 kg aankomen (jojo-en) je kunt een mini cirkeltje draaien van een kilo of twee variatie in lichaamsgewicht.
Kleine cirkels
Ik doe dat inmiddels al jaren (sinds begin 2018). Mijn gewicht (ik meet het wekelijks) schommelt tussen de 67 en 71 kg, waarbij 68 kg mijn natuurlijke gewicht is.
Na vakanties of feestdagen, als ik geblesseerd ben en wat minder actief word, of het druk heb en daardoor meer ga snoepen, ben ik iets zwaarder. Maar dan trek ik ‘aan de rem’… Niet rigoreus. Ik zet gewoon de puntjes weer even op de i, ga terug naar mijn basispatroon en ben dan binnen een paar weken terug op mijn natuurlijke gewicht.
Let wel: ik wilde ook ooit naar de 65kg (ik ben maar 1.66m). Dan zat ik mooier in mijn BMI schaal en leek mijn lichaam me ‘ideaal’ alleen ik kwam er niet.
Het lukte me steeds kortdurend: als ik er ‘krom’ voor ging liggen. Als ik al het lekkers liet staan en nooit meer een drankje dronk op een feestje of alle hapjes altijd liet staan. Dat voelde als een te grote opoffering, niet iets wat voor de lange termijn houdbaar was en uit frustratie schoot ik dus weer door naar een te hoog gewicht (ruim boven de 70 kg) tot het ‘te gek’ werd en ik weer ‘streng’ ging doen.
Ik kreeg pas ‘rust’ toen ik de 68 kg accepteerde die kennelijk bij mij hoorde.
Het was het mij dus niet waard én ik leefde niet relaxt door te streven naar mijn zogenaamde ideale gewicht.
Ik wil leven, genieten, het leuk hebben én daarbij een gezond gewicht handhaven. Dus past 68kg bij mij, dit kan ik ‘moeiteloos’ volhouden.
Conclusie: eet wanneer je honger hebt (en alleen op dat moment), dan ben je ook niet hangry.
In balans zijn is ZO waardevol!
Denk je nu: dat klinkt allemaal fantastisch, ik probeer dat al jaren, maar het LUKT me niet…
Plan dan vooral een GRATIS kennismakingsgesprek met mij. Ik leg je graag uit hoe ik je erbij kan helpen, want afvallen hoeft geen afzien te zijn. Je hebt geen levenslang, ook JIJ kan uitkomen bij jouw natuurlijke gewicht. Daarbij hoef je niks te laten, je hoeft geen voedingsmiddelen uit je eetpatroon te weren. Je hoeft niet van de chocolade/chips/wijn/dropjes af te blijven voor altijd.
Je hoeft ‘alleen maar‘ te leren om naar je lichaam te luisteren. Je hoeft ‘alleen maar‘ je échte behoefte te leren herkennen én daarnaar te handelen.
Doe je dat: dan kom je in balans. Mentaal én op de weegschaal!