Hoe werkt blijvend afvallen?
Mijn verhaal
Eigenlijk was ik vroeger nooit werkelijk te zwaar, maar ik was één van de eersten uit mijn klas die in de pubertijd kwam. Ik was al het pispaaltje van de groep en ik kreeg mooie vrouwelijke vormen. Daardoor werd vaak naar me geroepen dat ik een dikke kont had. Als je dat vaak genoeg hoort, ga je het vanzelf geloven.
Van huis uit ben ik een echte Bourgondiër, dus een feestje wordt groots gevierd met de nodige hapjes en drankjes. Daarnaast had ik een gezonde levensstijl alleen snoepte ik te veel.
Tot mijn 25e bleef ik netjes op gewicht, door het zeer actieve leven dat ik leidde. Al moet ik eerlijk bekennen dat er elke vakantie een kilo bleef plakken. Ik riep altijd dat ik erg goed was in ‘op gewicht’ blijven, maar afvallen. Nee, dat kon ik niet.
Ik zette regelmatig halfbakken pogingen in, bande al het snoep uit mijn voedingspatroon en nam me van alles voor, maar ik pakte nooit door.
Toen ik in 2011 mijn opleiding tot operatieassistent startte, stopte ik met intensief paardrijden… Door stilzitten in de schoolbanken met dezelfde leefstijl kwam er nog eens 5 kilo bij.
Buik inhouden had geen zin meer
Als er gebak op mijn werk was zei ik tegen mezelf dat ik morgen ook wel kon beginnen. Zo werd ik geleidelijk nog wat zwaarder en mijn buik inhouden had geen zin meer. In 2015 maakte ik een burn-out door (die me op de weegschaal niet de goede kant op hielp).
Ik bleef (ook na mijn mentale herstel) diep teleurgesteld in mezelf en dat demotiveerde. Als ik voor de spiegel stond praatte ik mezelf volledig de grond in. Ik had het gevoel dat iedereen altijd naar mijn vetrolletjes keek.
Op een gegeven moment moest ik voor controle voor mijn astma naar het ziekenhuis. Daarbij werd ik zoals altijd gewogen en ineens gaf de arts aan dat er wat kilo’s af moesten als ik een gezond BMI wilde hebben. Een trigger om écht te beginnen! Vlak daarna, in september 2018 woog ik na de vakantie precies 77 kilo. Daar trok ik de streep. Als ik zo verder ging zou ik de 80 kilo gaan raken.
Ik besloot er wat aan te gaan doen en volgde een programma om door middel van gedragsverandering mijn eetgewoontes te veranderen.
Voorheen had ik mijn best gedaan om stiekem en in mijn eentje af te vallen. Dan had ik een soort escape als ik wel iets lekkers wilde en hoefde ik me niet te verantwoorden. Toen ik het in 2018 serieus aanpakte ging niks meer stiekem, ik ging helemaal los en schaamde me er niet voor dat ik iets wilde veranderen!
Het programma wat ik volgde leerde me kiezen voor wat ik écht wilde. Veel breder dan alleen op eetgebied. Zo leerde ik ook om voor mezelf op te komen, om nee te zeggen tegen teveel (extra) werk, of sociale verplichtingen waar ik me minder prettig bij voelde.
Voorbeelden
Op een feestje stond ik bij een tafel met lekkere hapjes. Ik had me voorgenomen om niks te nemen behalve wat snackgroente. Als ik niks extra’s nam zou ik na het feestje patatjes halen, bij twee hapjes zou ik de sausjes laten staan en bij meer dan twee ongeplande eetmomenten zou ik thuis alleen een boterham eten. Ik koos daardoor voor de écht lekkere dingen. Niet gedachteloos los op bitterballen of chips, maar nagaan wat ik de moeite waard vond. Ik had een soort beloning in het vooruitzicht en dus voelde het niet als ‘straf’ en vond ik mezelf op dat feestje niet ‘zielig’.
Sowieso ontdekte ik dat mayo bij de frietjes voor mij niet de moeite waard was, maar dat ik veel meer genoot van ketchup. Toevallig ook nog ‘lichter’ (een quick win!)
Vakantie
Voor de eerste vakantie maakte ik een planning, door scenario’s op te schrijven. Ik wist precies wat mijn oude valkuilen waren. Door de plannen vooraf kon ik die aanpakken en zwichte ik, eenmaal aan het buffet vol lekkers niet voor de verleidingen van de korte termijn.
Ik hoefde alleen maar te doen wat ik vooraf met mezelf had afgesproken. Dat voelde enorm makkelijk. Het ging om kleine veranderingen die voor mij vol te houden waren, niet als afzien voelden en er was vooral ook ruimte voor allerlei lekkere extra’s die ik thuis niet zou nemen. Zo bleef mijn vakantie gevoel intakt en viel ik weliswaar niet af, maar kwam ik ook niet aan die drie weken.
Eenmaal weer thuis pakte ik de draad zonder schuldgevoel op en toen wist ik: Dit kan ik mijn leven lang volhouden!
Natuurlijk zijn er wel eens dagen dat het iets minder ging of gaat, maar dat accepteer ik.
Het gaat om de lange termijn.
Het hoeft niet snel, stapje voor stapje kom je ook bij je doel. Zolang je maar blijft lopen.
Ik voer geen strijd meer met mezelf, gun mezelf een misstap en pak daarna de draad gewoon weer op.
En weet je wat het allerfijnste is? Ik leerde om aardig te zijn voor mezelf, dus ik praatte mezelf niet meer de grond in. Ik leerde ook dat mensen me mogen beoordelen om wie ik ben, in plaats van om hoe ik eruit zie. Deze vaardigheden neem ik nog dagelijks met me mee en daar geniet ik nog veel meer van dan van de verloren kilo’s.
Blijvend afvallen voor jou
In de methode die ik zelf heb ontwikkeld heb ik de basis gebruikt van de wijze waarop ik zelf ben afgevallen – door gedragsverandering.
Door de lessen die je gaat maken en de gesprekken die je met mij voert kan jij ook jezelf leren kennen.
Je gaat dan zien waar de knelpunten zitten en kan die voorgoed aanpakken.
Wanneer eet jij teveel?
In de media, op socials en tijdens vriend(inn)engesprekken gaat het bijna nergens anders over. Gezonde voeding.
De ene voedingshype volgt de andere op en overal hangen labels aan ‘goed’ versus ‘slecht’ en de ene keer zijn bananen onmisbare items in je menu en de andere keer is het een doodzonde om bananen te eten (want… veel koolhydraten of ….?!?!)
Ik stop met luisteren bij dat soort geneuzel.
Eet vooral lekker waar jij blij van wordt! Ook als dat chocolade is, of chips, of pizza, als je graag wijn drinkt, of een glas whiskey… Allemaal prima!
In de coachtrajecten die ik aanbied ga je op zoek naar jouw eet-valkuilen.
Zwicht jij voor comfort food als je moe bent, of verdrietig? Ja? Nou, je bent niet de enige.
Alleen dat idee helpt al enorm! Daarnaast leer ik je ook wat je eraan kan doen (naast het voor de hand liggende: gaan slapen… of even flink je hart luchten tegen iemand, of huilen…)
Leer luisteren naar je werkelijke behoeftes en val daardoor af.
In onze maatschappij is zo ongeveer alles wat als ‘gezellig’ wordt bestempeld gekoppeld aan eten. Maar eet je omdat je dat werkelijk wilt, of eet je uit sociale druk? Bijvoorbeeld omdat je collega’s je een gebakje opdringen, of omdat je (schoon)moeder zegt dat ze het ‘speciaal voor jou heeft gehaald‘…
Ik leer je ermee omgaan. Je neemt lekker wél als jij daar volledig achter staat en leert NEE zeggen tegen semi-verplicht eetgedrag waar je eigenlijk niet happy van wordt.
Afvallen duurt op deze manier wat langer, maar het is inmiddels wetenschappelijk bewezen dat crashdiëten op de lange termijn slechts zorgen voor een verstoord eetpatroon en gewichtstoename!
Word je blij van deze methode?
Wil je meer weten?
Kijk op deze pagina naar de programma’s die aangeboden worden, lees over de methode voor afvallen zonder dieet, of over de wijze waarop jij kan werken aan stressreductie, of balans kan vinden in je leven
